Τη δεκαετία του 1960, ο μαθηματικός, Έντουαρντ Νόρτον Λόρεντζ, δημιουργεί ένα ειδικό λογισμικό. Η εν λόγω προσπάθεια, γίνεται με σκοπό την επίτευξη ενός αξιόπιστου καιρικού μοντέλου για την εποχή. Τότε, γεννιέται η θεωρία του χάους και στη συνέχεια το φαινόμενο της πεταλούδας. Λένε πως, αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα. Προφανώς και μια πεταλούδα δεν έχει τη δύναμη να δημιουργήσει ένα καιρικό φαινόμενο. Όμως, μπορούν να καθορίσουν την πορεία και την εξέλιξη ενός φαινομένου, μικροί αφανείς παράγοντες, όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας.
Τώρα, ας δούμε λίγο τη θεωρία του χάους στον μικρόκοσμο μας. Ας υποθέσουμε ότι η ζωή σου, είναι μια τεράστια συνάρτηση, μεταβαλλόμενων μεταβλητών, όπου μερικές από αυτές δεν τις καθορίζεις καν εσύ. Κάποιοι πιστεύουν, ότι τα πάντα οφείλονται στην τύχη και άλλοι πιο κυνικοί, ότι δεν υπάρχει καθόλου, αλλά όλα είναι θέμα επιλογών. Εγώ προσωπικά, θα αρκεστώ να πω ότι, δουλειά, πίστη, θέληση και προσπάθεια οδηγούν στην δημιουργία ευκαιριών. Το πως θα τις αξιοποιήσεις βέβαια είναι ένα άλλο θέμα, όμως ο επιμένων νικά. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ρώτησε τον Αριστοτέλη εάν υπάρχει τύχη, εκείνος απάντησε ότι δεν υπάρχει και ότι τύχη είναι, όταν η εξαιρετική σκληρή προετοιμασία συναντά την ευκαιρία. Σκέψου λίγο εάν θέλεις την καθημερινότητα σου. Πόσο χρόνο επενδύεις σε σένα; Πόσο θετικός είσαι, σε καινούργιες καταστάσεις που σου παρουσιάζονται; Και κυρίως, πως επιλέγεις να αντιδράς σε αυτά που συμβαίνουν γύρω σου; Πάντα στο μυαλό μου έρχεται ένα παράδειγμα με δύο αδέρφια, όπου μεγάλωσαν με το ίδιο ανδρικό πρότυπο. Έναν παραβατικό, αλκοολικό και ναρκομανή πατέρα, ο οποίος κατέληξε στη φυλακή για φόνο. Ο ένας εκ των δύο αδελφών, μεγαλώνοντας έγινε σαν τον πατέρα του, σε αντίθεση με τον άλλον, όπου ήταν διευθυντής μεγάλης εταιρίας, έχοντας μια ευτυχισμένη οικογένεια και καλή φυσική κατάσταση. Όταν ρωτήθηκαν, σε άσχετο χρόνο σχετικά με την εξέλιξη της ζωής τους, η απάντηση ήταν κοινή: Τι άλλο θα μπορούσα να είχα γίνει με έναν πατέρα σαν αυτόν; Θεωρώ, ότι είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα που έχω διαβάσει ποτέ, σχετικά με την ερμηνεία που δίνουμε στα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας και το πως επιλέγουμε να αντιδράσουμε πάνω σε αυτά.
Εάν υποθέσουμε ότι το χάος, είναι κάτι που δεν καθορίζουμε εμείς, αυτό που μπορούμε να καθορίσουμε, είναι τις πιθανότητες μας μέσα σε αυτό. Μπορεί στο μετρό να βρεις τον έρωτα της ζωής σου, αλλά εάν δεν κάνεις την κίνηση να μην υπάρξει καμία ιστορία. Μπορεί η σίγουρη δουλεία που έχεις, να σου στερήσει την δουλεία των ονείρων σου. Μπορεί, η αλλαγή που φοβάσαι να κάνεις, να είναι το εισιτήριο για την ευτυχία σου. Ποιος ξέρει τι θα γινόταν αν; Κάθε απόφαση που πάρεις ή δεν πάρεις, κάθε αντίδραση, κάθε κουβέντα, κάθε λεπτομέρεια γενικότερα, αλλάζει το αποτέλεσμα στην συνάρτηση της ζωής σου.
Αν το χάος είναι ο κόσμος μας και εμείς ανέμελες υπάρξεις που κινούνται σαν πεταλούδες, ας επιλέξουμε με σύνεση, προς τα που θα ανοίξουμε τα φτερά μας. Ας φροντίσουμε, η πορεία αυτή, να είναι ξεχωριστή, με αξέχαστους συνοδοιπόρους και για τον σωστό σκοπό.
Το παραπάνω κείμενο δεν έχει σκοπό να πείσει κανέναν για τίποτα, αντιθέτως αποτελεί απλά τις απόψεις μου.
