You are currently viewing Η αξία της κριτικής

Η αξία της κριτικής

Το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος για να αποτύχει, είναι να εστιάζει συνεχώς σε εξωγενείς παράγοντες. Όσο καλλιεργείς τέτοιες συμπεριφορές, τόσο πιο εθιστικές γίνονται. Μετά από ένα σημείο, έχεις μια δικαιολογία για τα πάντα. Θεωρώ, πως όλοι κινδυνεύουμε να πέσουμε στην παγίδα, να μας φταίνε πάντα οι άλλοι. Ο κακός εργοδότης, η σαπίλα της πολιτικής, οι καιροσκόποι, ο ρουφιάνος ο γείτονας και δεν τελειώνει ποτέ αυτή η λίστα. Είναι γεγονός, ότι περιτριγυριζόμαστε από πολλούς ηλίθιους και δύστροπες καταστάσεις. Η αξία που δίνουμε όμως σε βλακείες, είναι πολλές φορές δυσανάλογη σε σχέση με τον δρόμο που θέλουμε να ακολουθήσουμε. Δεν θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου, αν σταματάς και ρίχνεις πέτρες σε κάθε σκύλο που γαβγίζει, είπε κάποτε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. Αντί λοιπόν να κατηγορείς δικαίως ό,τι στραβό υπάρχει εκεί έξω, άλλαξε στρατηγική. Δες τι μπορείς να κάνεις εσύ από πλευράς σου και να θυμάσαι, ό,τι δεν λύνεται, κόβεται. Πιστεύω ότι, για να αλλάξεις μια κατάσταση, ίσως πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις το λάθος ή το πρόβλημα. Πριν σκεφτείς ότι αυτό είναι αυτονόητο, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι αυτή την ικανότητα. Πολλοί, συμβιβάζονται με ανθρώπους και καταστάσεις, απλά από φόβο. Μετέπειτα, κάνεις ό,τι θεωρείς σωστό. Ε, εάν δεν αλλάξει μετά από αρκετές προσπάθειες, αλλάζεις εσύ συμπεριφορά, τρόπο, θέση και πάει λέγοντας. Δεν είμαστε δέντρα, όπου ακόμα και τα δέντρα, αν είναι σε σάπιο περιβάλλον δεν αναπτύσσονται. Με όλα τα παραπάνω, βλέπουμε πόσο σημαντική είναι η αξία της αυτοκριτικής, στο τέλος της ημέρας. Ωστόσο, άλλο τόσο σημαντική είναι και η αξία της κριτικής. Πότε όμως είμαστε σε θέση να κάνουμε μια κριτική; Σίγουρα, όταν μας πέφτει λόγος ή αν μας ζητηθεί. Βλέπω συχνά ανθρώπους, που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, που είναι οι πρώτοι που θα σε κριτικάρουν συνήθως. Η συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, συνήθως έχει μηδενική ενσυναίσθηση και σπάνια θέλει όντως το καλό σου. Όταν κάποιος σε σέβεται, θα σου πει όμορφα και με τρόπο αυτό που θέλει. Αν ο άλλος θέλει να ξεσπάσει σε εσένα, δεν μιλάμε για μια καλοπροαίρετη και εποικοδομητική κριτική , αλλά για μια στιγμιαία αποσυμπίεση των κόμπλεξ του. Μην δίνεις σημασία σε τέτοιους ανθρώπους, συνήθως ο χρόνος τους βάζει στη θέση τους. Ο καθένας έχει δικαίωμα στην κριτική, αρκεί το κάνει με καλό σκοπό και αφού έχει αποδείξει με πράξεις, την παρουσία του στη ζωή σου. Όλοι μας έχουμε υποχρέωση στην αυτοκριτική, με σκοπό να γίνουμε ακόμα καλύτεροι. Δεν έχουμε όμως καμία υποχρέωση στο να κριτικάρουμε τους άλλους. Αν και όταν κάνουμε κάτι τέτοιο, ας βεβαιωθούμε πρώτα ότι είμαστε σωστοί. Να θυμάσαι, το εύκολο είναι να φταίνε όλοι οι άλλοι και ποτέ εσύ, το δύσκολο αλλά και το σωστό είναι να πάρεις την ευθύνη της ζωής σου στα χέρια σου και να αναγνωρίζεις τα λάθη σου. Ναι έκανες λάθος, δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτό, κανείς δεν είναι αλάνθαστος. Ωστόσο, μάθε από αυτό και διόρθωσε το με όποιο τρόπο μπορείς, όποτε μπορείς. Μην βιάζεσαι να κριτικάρεις κανέναν. Οι άνθρωποι δεν είναι ότι δείχνουν τις πιο πολλές φορές, υπάρχουν και πράγματα που δεν γνωρίζεις. Μην μαστιγώνεις και μην αυτομαστιγώνεσαι, η ζωή είναι στο τώρα. Πάρε τις αποτυχίες σαν πέτρες και χτίσε με αυτές το σπίτι σου…

Όταν κρίνεις τους άλλους, δεν τους χαρακτηρίζεις, χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου.

Wayne W. Dyer


Το παραπάνω κείμενο δεν έχει σκοπό να πείσει κανέναν για τίποτα, αντιθέτως αποτελεί απλά τις απόψεις μου.