Το σημερινό μας θέμα είναι εμπνευσμένο από έναν μύθο του Πλάτωνα. Ο λόγος, για την αλληγορία του σπηλαίου, που οι περισσότεροι γνωρίζετε(εάν όχι, μπείτε στον κόπο να μάθετε, αξίζει). Στην εποχή μας δυστυχώς, δεν έχουμε ιδανικά, δεν έχουμε αξίες, ούτε καν σκεφτόμαστε το πως θα θέλαμε να είμαστε. Τα πρότυπα της σημερινής κοινωνίας, προωθούν έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, βασισμένο στο φαίνεσθαι. Οι άνθρωποι δεν οραματίζονται, δεν ονειρεύονται, αντιθέτως κοιμούνται όρθιοι, μπροστά σε οθόνες. Το σπήλαιο στις μέρες μας, είναι η κατάσταση της ύπνωσης που βρισκόμαστε, όντας δεσμώτες μέσα σε αυτό. Μπορεί να είναι τα διάφορα μέσα που μας κρατάνε όμηρους, με σκοπό τη μαζική υποταγή της συνείδησης και την κατεύθυνση της κοινής γνώμης. Σε αυτό το σημείο, να ξεκαθαρίσω ότι οι προβληματισμοί μου δεν αποτελούν κάποιο είδος συνωμοσιολογίας, είναι απλά αποτέλεσμα κριτικής σκέψης. Κλείσε την τηλεόραση και ό,τι προσπαθεί να σε γαλουχήσει και να σε αποπροσανατολίσει. Όλοι μας είμαστε στο ίδιο έργο θεατές με την παθητικότητα μας. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, οι άνθρωποι χειραγωγούνται όταν είναι αμόρφωτοι και ακαλλιέργητοι. Και τώρα που το σκέφτομαι, δεν θυμάμαι ποτέ κανέναν να με βοήθησε να ανοίξω τους πνευματικούς μου ορίζοντες. Ο ατομισμός και η ταχύτητα της εποχής, μας κάνει να τρέχουμε σαν χάμστερ μέσα σε κλουβί, άσκοπα, χωρίς ποιοτικό χρόνο σκέψης, χωρίς ουσιαστικές απολαύσεις. Αλυσοδεμένοι με τα προβλήματα της καθημερινότητας, που οι δεσμοφύλακες μας έχουν επιβάλει. Η αντίληψη μας δυστυχώς, φτάνει μέχρι τις σκιές που μας προβάλλουν. Κούφιες μαριονέτες, σε κατευθυνόμενη γραμμή πλεύσης. Εάν βλέπουμε μόνο με την όραση μας, δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι είναι μια απατηλή πραγματικότητα; Νομίζω ότι η αλήθεια δεν διακρίνεται πάντα δια γυμνού οφθαλμού. Ακόμα και να αποδράσεις από το σπήλαιο, υπάρχει ο κίνδυνος να αμφισβητήσεις τον εαυτό σου και να θέλεις να επανέλθεις πίσω στις γνώριμες εικόνες σου. Επίσης, το φως του ήλιου θα σε τυφλώσει, δίνοντας σου έναν επιπλέον λόγο επιστροφής. Μέχρι οι γνωστοί και οι φίλοι σου θα σε αμφισβητήσουν στο άκουσμα μίας νέας, άγνωστης πραγματικότητας. Ωστόσο, ποιοι μπορεί να είναι αυτοί που μας κρατάνε δέσμιους και πώς; Ποιους περιορισμούς μας θέτουν άραγε?… Μην γίνεσαι παθητικός καταναλωτής, μεταφράζοντας την αξία της ζωής σε άχρηστα αντικείμενα, μην γίνεσαι σκλάβος αυθεντιών και ιδεών. Βγες από τη σπηλιά του νου σου για μια στιγμή, επανεξέτασε τις περιορισμένες αντιλήψεις και πεποιθήσεις σου, αναγνωρίζοντας τες. Η αρχή για όλα είναι η αποδοχή. Είσαι έτοιμος να ελευθερωθείς από τις αόρατες φυλακές σου; Χρειάζεται να γίνεσαι και λίγο καχύποπτος μερικές φορές, δεν πρέπει να τα τρως όλα αμάσητα, γιατί διατρέχεις τον κίνδυνο να σε χειραγωγήσουν. Τα πρόβατα συνήθως πάνε όλα μαζί κάπου, εσύ όμως είσαι άνθρωπος. Η επίγνωση της άγνοιας μας, θα μας βοηθήσει για το επόμενο βήμα. Δεν μπορώ να πιστέψω μόνο σε ό,τι βλέπω και ό,τι ακούω. Ακόμα και πίσω από μια απλή μορφή ανθρώπου, κρύβονται σκέψεις, σκοποί, συναισθήματα, δεν είναι απλά η εικόνα που βλέπεις. Δεν είσαι μόνο η δουλειά σου, το αμάξι σου και το κοινωνικό σου στάτους. Είμαστε κάτι περισσότερο από συλλέκτες εφήμερων αντικείμενων, ταμπέλες και τίτλους. Όπως και δεν υπάρχει μόνο μια οπτική γωνία της πραγματικότητας. Μην ανέχεσαι να ζεις τη ζωή στο χαμηλότερο πνευματικό επίπεδο, μην έχεις τη λιγότερη δυνατή ενέργεια, δεν είμαστε ρομπότ, ούτε δεσμώτες, ούτε σκλάβοι. Γεννηθήκαμε για να ζήσουμε ελεύθεροι άνθρωποι. Βρες το φως της αλήθειας που θα σε ελευθερώσει από το σπήλαιο.

Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν.
Φαίνεται πως η υπερβολική ελευθερία μετατρέπεται σε υπερβολική υποδούλωση.

Πλάτων

Το παραπάνω κείμενο δεν έχει σκοπό να πείσει κανέναν για τίποτα, αντιθέτως αποτελεί απλά τις απόψεις μου.