Ανάμεσα σε νάρκισσους και εγωκεντρικούς, φαντασμένους και υπερόπτες, κουτσομπόληδες και τεμπέληδες, σίγουρα θα έχει τύχει να συναντήσεις όμορφους και καλοσυνάτους ανθρώπους. Ανθρώπους, που το να βοηθούν τους βγαίνει φυσικά, δίχως να περιμένουν κάποιο αντάλλαγμα και χωρίς να έχουν κάποιο συμφέρον. Ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που σε φωτιές ρίχνουν νερό και όχι λάδι. Ανθρώπους με σεβασμό στον άνθρωπο, στη φύση, στην ίδια την ζωή. Ανθρώπους που δεν τους ενδιαφέρει κάποιος τίτλος, κάποια θέση ή κάποιο αξίωμα. Ανθρώπους που θα υπονομεύσουν ακόμα και τον εαυτό τους για να είναι ο άλλος καλά. Ανθρώπους που ξέρουν από θυσίες και ας μην μιλούν για αυτές. Ανθρώπους που οι ουλές τους, αποτελούν παράσημα για τους αγώνες τους. Ανθρώπους με όμορφες ψυχές και αγάπη στην καρδία.
Αν είσαι τυχερός και συναντήσεις και εσύ έναν, καλό είναι να το εκτιμήσεις και να του φερθείς ανάλογα. Ακόμα καλύτερο θα ήταν, να γίνεις και εσύ ένας από αυτούς. Στις μέρες μας, έχουμε ανάγκη περισσότερο αυτήν την κατηγορία των ανθρώπων. Είναι σημαντικό, να βάλουμε τον όρο της ενσυναίσθησης στην ζωή μας. Ας προσπαθήσουμε για μια στιγμή μόνο, να μπούμε στη θέση του διπλανού μας και να δούμε από τα μάτια του. Αυτό, θα είναι αρκετό για να αλλάξει η συμπεριφορά μας σε όλους. Κάθε άνθρωπος εκεί έξω, δίνει μια μάχη που δεν γνωρίζεις, τι σου στοιχίζει λοιπόν να είσαι ευγενικός απέναντί του; Κάθε άνθρωπος εκεί έξω, κυνηγάει έναν στόχο που δεν ξέρεις, τι σου κοστίζει λοιπόν να είσαι υποστηρικτικός σε αυτόν; Όσο και να ψάξεις για το κλειδί της ευτυχίας, θα δεις ότι η αγάπη σου ξεκλειδώνει όλες τις πόρτες. Όσο μακριά και να πας για την αναζήτηση νοήματος, θα δεις τελικά, ότι αυτό βρίσκεται μέσα σου. Ο Γκάντι είχε πει: “Γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο”. Θυμήσου, όταν κάποιος σου στάθηκε και σε βοήθησε, σε κάτι που έμοιαζε βουνό για εσένα. Όλοι χρειαζόμαστε βοήθεια, δεν τα ξέρουμε όλα και στην τελική δεν χρειάζεται, ήδη κουβαλάμε πολλές αχρείαστες πληροφορίες. Γίνε στήριγμα για όποιον σε χρειάζεται και αναγνώρισε στους γύρω σου κομμάτια του εαυτού σου. Θαυμάζω τους ανθρώπους που μιλούν με την ίδια ευγένεια σε όλους. Λατρεύω τους ανθρώπους που χαμογελούν σε συνανθρώπους τους, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Σέβομαι τους ανθρώπους που έχουν περάσει δυσκολίες και ακόμα στέκονται στα πόδια τους. Οι παραπάνω, αποτελούν και τα πρότυπα μου. Αν υποθέσουμε πως όλα είναι προσωρινά, τι μένει; Η αντίληψή σου και η στάση σου ως προς τη ζωή. Μην εντυπωσιάζεσαι από τα πολλά λεφτά, δεν γίνονται πάντα τίμια. Μην ψαρώνεις από την δόξα, είναι εφήμερη και στο τέλος όλοι σε ξεχνάνε. Μην ζηλεύεις κανέναν και τίποτα, δεν ξέρεις την ιστορία του. Αντιθέτως, γίνε ο άνθρωπος που θέλεις να συναντήσεις στην ζωή σου. Χάρισε γλυκές αναμνήσεις στους συνανθρώπους σου, δεν σου κοστίζει τίποτα να είσαι καλός άνθρωπος.
Δεν υπάρχει μεγαλείο εκεί που δεν υπάρχει απλότητα, καλοσύνη και αλήθεια.
Λέων Τολστόι (1828-1910)
Το παραπάνω κείμενο δεν έχει σκοπό να πείσει κανέναν για τίποτα, αντιθέτως αποτελεί απλά τις απόψεις μου.
